O kondycji polskiej kynologii łowieckiej oraz pomysłach na podniesienie jej poziomu mówi Paweł Lisiak, przewodniczący Komisji Kynologicznej Naczelnej Rady Łowieckiej.

W listopadzie 2011 r. Polski Związek Łowiecki oraz Związek Kynologiczny w Polsce podpisały porozumienie o współpracy. W głównej i najważniejszej części dotyczy ono zasad organizacji prób i konkursów psów myśliwskich. Pełna treść dokumentu jest dostępna w witrynie PZŁ. Na stronie ZKwP nie udało mi się jej znaleźć.

Przez zmiany w Prawie łowieckim nastał kres konkursów psów myśliwskich. Początkowo w środowisku zapanował marazm, ale dziś coraz powszechniejsze stają się oceny czworonogów w warunkach naturalnych. Co czeka kynologię łowiecką?

Polski spaniel myśliwski – bo o nim mowa – od lat 80. XX w. doskonalony przez i dla myśliwych, zdobywa rosnącą popularność. Choć nowożytna historia rasy ma blisko 30 lat, to tradycja polowania z małymi płochaczami w Polsce sięga lat 20. ubiegłego wieku. Są to psy wielostronnie utalentowane, inteligentne, samodzielne, kiedy trzeba, i bardzo związane z rodziną, w której żyją. To prawdziwi pracoholicy, co należy wziąć pod uwagę przy wyborze rasy.

Na gończe polskie natrafiłem przypadkiem w trakcie konkursu dzikarzy w 1993 r. w Przechlewku. Choć wcześniej nie słyszałem o tej rasie, to po tym spotkaniu wiedziałem, że znalazłem idealnego psa dla siebie. Od tamtego czasu ciągle się przekonuję, że to była bardzo dobra decyzja.

Gdy zaczynałem swoją przygodę z łajkami na początku lat 90. ubiegłego wieku, mało kto z myśliwych słyszał, że te rasy służą do polowania. Dzisiaj rzadko kiedy na zbiorówkach nie ma przedstawiciela szpiców.

Pierwszy labrador zagościł w naszym domu 21 lat temu, a wraz z nim przekonanie, że twórcom tych psów udała się rzecz genialna – skupili dwie rasy w jednej. Labrador jest doskonałym towarzyszem myśliwskim i rodzinnym. Właśnie dlatego stał się najliczniejszą rasą psów na świecie.

O praktycznych aspektach sprowadzania psów z zagranicy oraz doradczej roli klubów ras rozmawiamy z Markiem Pudełką, przez wiele lat pracownikiem Zakładu Ekologii Lasu i Łowiectwa Instytutu Badawczego Leśnictwa, obecnie zaś ZG PZŁ, członkiem Komisji Kynologicznej NRŁ, od 1995 r. członkiem ZKwP, od 2009 r. hodowcą wyżłów niemieckich krótkowłosych (Wunderfeld FCI), przewodniczącym Klubu Wyżła Niemieckiego Krótkowłosego przy PZŁ, a także członkiem trzech niemieckich klubów wyżła krótkowłosego, w tym współzałożycielem klubu DK Klub Althümmling e.V.

O czym należy pamiętać, kupując psa za granicą, dlaczego warto zawrzeć umowę pisemną, a nie tylko ustną, przepisy którego kraju – osoby eksportującej czy importującej zwierzę – obowiązują w razie wystąpienia problemów? Poniżej odpowiedzi na te i inne pytania dla wszystkich nabywających czworonogi poza Polską oraz zbywających je za granicę.

Odpowiedzialność za wady zwierząt stanowi ważny temat zarówno dla hodowców, jak i dla nabywców psów. Rękojmia, bo o nią tu chodzi, określa roszczenia, jakie przysługują nabywcy w stosunku do osoby, która sprzedała mu wadliwy towar.

Canis familiaris – największa różnorodność anatomiczna i jednocześnie charakterologiczna powiązana z mnogością talentów oraz przystosowań środowiskowych. Czy to z tych powodów jest gatunkiem, który tak bezwarunkowo akceptujemy? Nie tylko. Jako jedyny stosuje wobec nas taktykę uległości.

Do lamusa odchodzą przesądy, że każda suka powinna choć raz w życiu mieć szczeniaki, rosną standardy opieki weterynaryjnej, wiedza staje się łatwiej dostępna. W związku z tym decyzja o rozmnażaniu psów coraz częściej jest bardziej świadoma.

Kiedy nabywamy rodowodowego psa, otwiera się przed nami masa możliwości związanych z jego użytkowaniem i wykorzystaniem potencjału czworonoga. Wiele osób ma sprecyzowane oczekiwania. Jest to bardzo indywidualna kwestia, często połączona z wyborem konkretnej rasy. Jednak każda z nich może towarzyszyć właścicielowi podczas psich wystaw. Dlaczego więc niejednokrotnie zapominamy o tym sporcie?

Każda rasa psów myśliwskich ma charakterystyczne dla siebie cechy i o jej przedstawicielach moglibyśmy powiedzieć „najpiękniejsi”. W świecie czworonogów, podobnie jak u ludzi, rodzą się cud-boginie lub przystojniacy wyróżniający się na tle ogółu. Kanon psiego piękna nie jest rzeczą stałą i w zależności od epoki ulegał zmianom. Jednak dzieła artystów z różnych okresów i zakątków świata wskazują, że wśród psich muz bezapelacyjnie pierwsze miejsce zajmuje chart.

Posokowce z racji swojej szlachetnej urody podobają się nie tylko myśliwym. I często są wybierane jako psy rodzinne lub do towarzystwa przez osoby niezwiązane z łowiectwem. Czy to dobry wybór? A jeśli tak, to dla kogo dobry?

Ile kosztuje ułożenie psa myśliwskiego? Ile może kosztować wyszkolony pies? Wielu myśliwych zadaje mi powyższe pytania, czy to z zamiarem nabycia takiego, czy to z prośbą o wyszkolenie już posiadanego czworonoga. Ważnym i coraz częstszym zagadnieniem są też ubezpieczenie psa myśliwskiego oraz jego wycena dla ubezpieczalni. Postanowiłem spróbować odpowiedzieć na te wątpliwości, posługując się własnym doświadczeniem i przyjmując zasadę, że koszty policzę według stawek minimalnych.

Podkładając dzikarza na polowaniach zbiorowych, możemy cieszyć nasze oczy i uszy jego wspaniałą pracą, a z odważnych akcji w jego wykonaniu na pewno będziemy bardzo dumni. Jednak żeby to robić na odpowiednim poziomie, powinniśmy trochę zainwestować w siebie, sprzęt oraz ochronę nas i psów.

Ludzie często traktują czworonogi jak kolejnych członków rodziny. Wielu pewnie z chęcią wykupiłoby ubezpieczenie dla swojego pupila, zwłaszcza właściciele dobrych psów myśliwskich, których strata to ogromny problem dla polujących. W Polsce na razie żadne towarzystwa niestety nie oferują takiego rozwiązania. Obecnie trwają jednak rozmowy, aby to zmienić.

Ludzie często traktują czworonogi jak kolejnych członków rodziny. Wielu pewnie z chęcią wykupiłoby ubezpieczenie dla swojego pupila, zwłaszcza właściciele dobrych psów myśliwskich, których strata to ogromny problem dla polujących. W Polsce na razie żadne towarzystwa niestety nie oferują takiego rozwiązania. Obecnie trwają jednak rozmowy, aby to zmienić.

Tropienie sportowe to specyficzna dyscyplina. Wymaga od psa podążania wyłącznie za zapachem wskazanym przez człowieka, w dodatku dokładnie po przygotowanym dla niego śladzie, z wszelkimi jego zawiłościami. Wbrew pozorom startowanie w tej konkurencji jest bardzo emocjonujące.

Naukowcy wskazują, że padaczka u psów może mieć różne podłoże genetyczne u poszczególnych ras. W Polsce rozpoczęliśmy badania nad gończymi polskimi, by w przyszłości ograniczyć lub wręcz wyeliminować u nich tę chorobę. Stąd apel do właścicieli tych psów o materiał biologiczny i pomocne informacje.